Zoveel sterren stralen aan de hemel in de nacht,
Ook al fonkelen ze maar heel zacht.
Ik dacht altijd tijdens het kijken,
Dat het er steeds meer begonnen te lijken.
Steeds meer sterren stralen er voor mij
Na papa, larfje en ukkie komt er weer eentje bij.
Je bent nu nog een vechtertje, zo sterk en klein
Maar ook jij zal een sterretje zijn.
Vorige week ging je hartje als een knipperlichtje te keer
Maar nu ging het veel te
Dit gedicht schreef ik vlak na mijn 2e miskraam. Alweer 3 maanden geleden, maar helaas verandert het gevoel niet........
Speeltuin
In de speeltuin van de wip naar de schommel lopen.... Even weer zoooo gelukkig!!!!!
En dan mag je weer 3 weken schommelen van angst naar geluk.....
Gaat het nu wel goed en oooohh het is weer gelukt....
Zo schommel je van angst naar geluk en weer terug.... 3 weken lang!!!!!
Een korte klim de trap
Lief klein larfje,
Je had nog geen naam,
zou je een stoer knul of een prinsesje zijn,
zou je op je papa lijken, of toch meer op mij.
Of zou je echt een mix van allebei zijn?
Je kamertje was nog lang niet zover,
Maar hoe het eruit zou zien, hadden we bedacht.
Je wagen, je wiegje, je box, iedeeën zat, maar nog evengewacht.
Heel even, mochten we van je genieten.
Heel even, maakte je ons papa en mama.
Heel even, groeide je in
FF van me afschrijven......
Diep van binnen weet ik dat ik niet mag zeuren, "ik ben toch nog maar in mn 6de ronde, geen MK's, geen rare cyclus, altijd mn ei gevonden, wat zeur ik nou!!!!"
Maar tegelijker tijd weet ik dat die endometriose en adenomyose in mn lichaam speelt, de pijn tijdens de sex wordt steeds erger, dat het echt een moeten is geworden. Zelfs een verdrietige vriend omdat hij me pijn doet zonder dat hij er iets aan kan doen.
Toch de gyno
Find latest posts
View Articles
View Blog Entries
