Zwanger Worden .NU forum [Archief]
Bevallingsverhalen - Afdrukversie

+- Zwanger Worden .NU forum [Archief] (https://archief.zwangerworden.nu)
+-- Forum: Mama zijn (https://archief.zwangerworden.nu/forum-7.html)
+--- Forum: Bevalling (https://archief.zwangerworden.nu/forum-27.html)
+--- Topic: Bevallingsverhalen (/thread-5188.html)

Pagina's: 1 2 3 4 5 6 7


Bevallingsverhalen - soepkip - 23-12-2010

@ selog, het is inderdaad mijn eerste baby! Dus ik ben benieuwd hoe het allemaal gaat zijn. Ik heb alle verhalen op het forum ondertussen gelezen, dus vind mezelf al redelijk voorbereid. Maar ook nog lekker nuchter, dus dat is mooi. Misschien komen de zenuwen ook pas later..


Bevallingsverhalen - Peach - 23-12-2010

Je druk maken vooraf heeft idd geen zin. Je moet je vooral niet bang laten maken door alle horrorverhalen over bevallingen van 5 dagen.
Er zijn ook genoeg bevallingen die soepel vlot verlopen. Zelf heb ik voor een eerste kind een redelijk snelle bevalling gehad en dat is me
allemaal meegevallen. Het is wel zinvol om je voor te bereiden, dan weet je wat je kunt verwachten. Zeker de ademhalingstechnieken zijn goed
om vooraf te oefenen. Ik heb er zelf veel aan gehad namelijk, werd moeilijker naarmate de weeën sterker werden.


Bevallingsverhalen - Rian-kippie - 24-12-2010

@ soepkip.. lekker over je heen laten komen! iedere bevalling is toch anders... maar je hebt een goede insteek hoor!! z dacht ik er ook over..


Bevallingsverhalen - hanse - 29-12-2010

zal ik mijn verhaal er ook maar eens neerzetten, zag net dit topic

dit is wel mijn 4de kind, de kleinste uk maar de "moeilijkste" bevalling

ik heb vanaf week 31 last van weeen en heb toen aan de weeenremmers gelegen en daarna regelmatig naar zh voor ctg, maar het zette steeds niet door en sliep haast niet meer

dinsdag 9 nov hadden we smiddags controle in ziekenhuis en zelf was ik er niet helemaal meer bij was te vermoeid ect. manlief heeft erop aan gedrongen dat er stappen ondernomen moest worden want dit was ook niets. daarop kregen we te horen dat we direct naar de afdeling konden gaan voor een ctg en zou ik savonds gel ingebracht krijgen om te kijken of we de volgende dag ingeleid zouden kunnen worden, wij blij.
mar boven kregen we te horen dat de volgende dag te druk was en dat we nog een dag moesten wachten en op woensdag moesten komen. nou ja dat hebben we maar gedaan.

woensdag om half 5 gemeld op de afdeling en daar bijna een uur aan de ctg gelegen (ze waren ons vergeten [Afbeelding: smiley_duivels.gif] ).
de verloskundige kwam kijken of we er al waren [Afbeelding: smiley_geschokt.gif] [Afbeelding: smiley_geschokt.gif] . heeft toen een inwendige onderzoek gedaan en ging even overleggen met de dienstdoende gyn. want ze kon bij de vliezen komen namelijk en we kregen daarna de keus of gel inbrengen of direct de vliezen breken
nou ja dan is de keus makkelijk dan maar de vliezen breken.
om 18.12 uur zijn de vliezen gebroken en een half uur laten ben ik aan het infuus gekomen om de weeen op te wekken. de verloskundige heeft in het begin toen ze de vliezen brak inwendig gemasseert en daardoor had ik al 3 cm ontsluiting.
kreeg last van de rugweeen, wist me daardoor geen houding te geven. omstreeks half vroeg arold om pijnbestrijding, maar de verloskundige dacht dat ik snel zou bevallen dus dat werd afgeraden, want dan zou het pas werken als ik moest bevallen.
ben daarna maar in bad gegaan (2 en een half uur) en toen werdt het niet leuk meer.
het leuke ws kreeg ondertussen smsjes van familie om te vragen hoe het ging die avond omdat ze wisten dat ik gel zou krijgen en tussen de weeen door maar terug gesmsst dat er nog niks gebeurde en dat ik de volgende dag wel naar huis gestuurd zou worden met kindje in de buik [Afbeelding: smiley_lollegs.gif] )
verloskundige opperde nog een onderwater bevalling leek mij ook wel wat maar de rugweeen waren te pijnlijk en ik kon me niet ontspannen in bad, dus ik weer op bed en had toen 8 cm ontsluiting.
amilia lag met hoofdje niet goed toen en later wel weer, ze bleef maar draaien daarbinnen in. de ververloskundige heeft tot 2 keer inwendig geprobeert de laatste 2 cm weg te masseren maar omdat het te pijnlijk was voor mij heb ik haar letterlijk weg geduwd uit mijn lichaam.
na 2 uur "gemarteld" te hebben zo gaf ze aan ik laat je even alleen en ga nadenken wat ik nu moet gaan doen of het een keizersnede moest gaan worden of nog even aanzien.
ik had toen zelf zo iets van dit wordt een keizersnede, en ben de weeen maar gewoon (voor zover dat kon) gaan opvangen, maar na 10 min kreeg ik persdrang en zei tegen arold druk op die bel.
de verloskundige kwam en heeft gekeken en moest nog een halve cm die heeft zij weg gemasseert en toen mocht ik persen, ze heeft het hoofdje ook nog flink tegen gehouden mdat ze wilde voorkomen dat ik zou uitscheuren, ik moest eigenlijk ingeknipt worden omdat ik al een keer bijna volledig uitgescheurd was en dan is de kans daarop veel groter dat je dan volledig uitscheurd. maar om 2.12 uur is ze dan uiteindelijk geboren na 2 minuten geperst te hebben.
toen moest de nageboorte nog komen, de verloskundige "trok" aan de navelstreng om te kijken of het al wilde komen, brak die ook nog eens af, ze kon hem nog net vast pakken anders was het naar binnen geschoten en had ik alsnog naar de ok gemoeten.
de verloskundige verontschuldige zich nog wel na de bevalling dat ze me zo'n pijn had gedaan met haar inwendige onderzoek en ze gaf ook aan doordat ik eerder bevallen was geweest durfde ze het wel aan anders was het zeker een keizersnede geweest, maar ik heb haar wel bedankt dat ze ons zo goed begeleid heeft tijdens en de bevalling.

smorgens om 8 uur is besloten om haar over te brengen naar de baby/neonatologie afdeling, omdat ze haar eten weer eruit spuugde en haar temp naar beneden ging, ze had nog 35.7 temp.
daar kwam ze in een warmtebedje te liggen met een maagsonde.
maar na 4 dagen mochten we haar mee naar huis nemen.


Bevallingsverhalen - adniL - 30-12-2010

pfoe hanse wat een verhaal.. wel knap van de vk dat ze in ieder geval heeft gezegd dat ze zich er bewust van was dat ze je zo'n zeer heeft gedaan maar dat dat kwam doordat ze er vertrouwen in had dat je het kon. das dan toch wel een groot compliment lijkt mij..
kijk je er zelf nu wel positief op terug?


Bevallingsverhalen - hanse - 30-12-2010

ik kijk er wel positief op terug, bij de nacontrole heb ik er met de verloskundige ook weer goed over gesproken en ook duidelijk aangegeven dat we blij waren dat zij de bevalling leidde, we vertrouwden haar allebei en dat scheelt wel. ze gaf weer aan dat dit 1 van haar zwaarste bevallingen tot nu toe was geweest. nadat amilia geboren was was ik van alle klachten "verlost" en dat was/is heerlijk


Bevallingsverhalen - Snow - 05-01-2011

hanse; tjonge, wat een verhaal. mocht jij in bad bevallen als je dat wilde? .. ik dacht dat het niet mocht hier.. welke VK had je [van het ZH neem ik aan he] ? F.J (met donker haar.. of die blonde?) ? en welke gynaecoloog?


Bevallingsverhalen - hanse - 05-01-2011

wij hadden wendy als verloskundige (de blonde) en hadden buurman als gyn tijdens de controles


Bevallingsverhalen - Snow - 05-01-2011

ooja, wendy, zo heet ze. die had ik maar eventjes, want toen was haar dienst over Big Grin


Bevallingsverhalen - hanse - 05-01-2011

bij mij wilde ze net zolang blijven totdat onze kleintje geboren was eerder wilde ze niet weg


Bevallingsverhalen - Natascha1982 - 05-01-2011

@Hanse: dat hoor je vaker hor, die van mij wilde ook perse de bevalling afmaken en zei dat ook, dus we zaten er al over te grappen toen de tijd dichterbij kwam haha, ze gooide gewoon het infuus omhoog. Uiteindelijk is Mika om 22.39 geboren en om half 12 zat haar dienst erop, dus had ze met hechten en nakijken precies gered. Anders zou ze blijven zei ze. Vond ik wel een fijn idee


Bevallingsverhalen - hanse - 05-01-2011

deze verloskundige dacht ik om 10 uur savonds zou bevallen, maar het werd 4 uurtjes later hihi. maar ik vond het heel erg fijn dat ze bleef, ze was lekker rustig en we maakten ook allerlei grapjes tegen elkaar en dat schept op zon moment wel een band en dat heb je dan wel nodig


Bevallingsverhalen - misslola - 06-01-2011

Ik wil mijn verhaal ook eens opschrijven. Het is inmiddels wel alweer 5 maanden geleden.

24 juli had ik `s morgens wat last van mijn buik. Ik dacht harde buiken, want het was nog goed te doen. Tegen mijn vriend gezegd dat ik boodschappen wilde doen. Zodat we alles in huis hadden voor als de kleine geboren zou worden zoals frisdrank, koffie enz.
Tijdens de boodschappen kreeg ik weer een harde buik, maar moest hem min of meer weg puffen dus ging er bij mij een belletje rinkelen. Het kon wel eens zover zijn. Nog niets tegen mijn vriend verteld. Tussen de middag hebben we nog lekker uitgebreid geluncht. Mijn vriend ging na het eten wat rommelen boven. Inmiddels was ik de tijd gaan bijhouden van de weeën. 13.30 uur begon de `harde buiken` (achteraf dus weeën) sneller na mekaar te komen. Er zat steeds nog geen 10 minuten tussen. Mijn vriend kwam naar beneden. Ik hem gezegd dat het volgens mij begonnen was, maar dat het ook nog wel even kon duren. Inmiddels werden de weeën zo heftig dat mijn vriend de verloskundige wilde bellen. Ik hem zeggen dat we pas mochten bellen als de weeën om de 5 minuten komen en er zat nog steeds meer dan 5 minuten tussen. Maar ik hield het ook niet meer uit van de pijn. Mijn vriend heeft toen toch de verloskundige gebeld en zij was er om 15.00 uur. Toen bleek dat ik al 4 cm ontsluiting had. Ze zegt tegen 17.00 uur kom ik terug om te kijken of er meer ontsluiting is. We moesten wel bellen als er eerder iets zou zijn. Maar om 15.30 uur heeft mijn vriend toch weer de vk gebeld want ik hield het niet meer uit. De weeën kwamen steeds sneller. Om 16.00 uur was de vk er weer en bleek dat ik in een uur tijd er weer 2 cm bij had. Resultaat koffer pakken en op weg naar het ziekenhuis.
Uiteindelijk heb ik over de laatste 4 cm nog een kleine 3 uur gedaan. Ondertussen had de vk wel mijn vliezen gebroken zodat de ontsluiting iets sneller zou gaan. Uiteindelijk mocht ik om 19.30 uur beginnen met persen. Na een uur persen is de gynacoloog erbij gehaald. Onze kleine meid kreeg net de laatste draai door het geboortekanaal niet en met een knip een een vacuumpomp heeft de gynacoloog ons geholpen. Uiteindelijk is om 20.45 uur ons klein wondertje geboren. 3010 gram en 48 cm groot. Al met al een relatief gezien snelle bevalling. Maar voor mij toch ook wel heel heftigen zwaar. Heb echt een weeënstorm gehad.

Uiteindelijk is het natuurlijk allemaal dubbel en dik waard geweest!


Bevallingsverhalen - adniL - 15-01-2011

dame's van dec/jan (en alle andere natuurlijk) jullie zijn druk aan het bevallen en druk met de kleintjes maar ben zo benieuwd naar alle verhalen!

Big Grin


Bevallingsverhalen - SelOg - 17-01-2011

Ik ben benieuwd naar jouw bevallingsverhaal straks, Adnil Smile


Bevallingsverhalen - adniL - 17-01-2011

ik ook Big Grin ook vooral naar wanneer.. Big Grin


Bevallingsverhalen - SelOg - 17-01-2011

Ach het komt wanneer het komen wil. Ik heb toentertijd alles geprobeerd om de bevalling te stimuleren, maar niets heeft geholpen. Geniet lekker van je verlof, rust lekker goed uit, maak lekker alles schoon maar niet teveel ( je kunt namelijk ook overdrijven net als ik Big Grin), zodat je klaar bent voor de baby


Bevallingsverhalen - adniL - 18-01-2011

overdrijven... ik??? hahaha..
gelukkig word ik vrij snel terug geroepen door mijn eigen lichaan (alleen dat eraan toegeven wil nog niet echt)
en vriendje is gelukkig heel behulpzaam!


Bevallingsverhalen - SelOg - 18-01-2011

Nou in mijn ogen kon mijn man helemaal niet goed schoonmaken, want hij was te slordig, vond ik Big Grin En nu vind ik hem wel weer goed genoeg


Bevallingsverhalen - adniL - 18-01-2011

haha.. schoonmaken doe ik ook nogsteeds voor het grootste gedeelte hoor, maar boodschappen doen en koken is nu toch echt wel aan hem (koken zoiezo altijd al Big Grin)


Bevallingsverhalen - nluiten - 21-01-2011

Zo, het is al even een tijd geleden dat iemand zijn verhaal heeft gedaan.
Nou ik heb ook nog een mooi verhaal dames.

Zondag op maandagnacht kon ik maar moeilijk slapen door steken bovenin mijn buik. Volgende dag was het over. De volgende nacht had ik het weer (maandag of dinsdag), maar nog heftiger. Zelfs bij ademhalen werd ik er niet goed van. Ben heel even op de bank gaan liggen maar als snel heb ik het ziekenhuis gebeld. Wilde toch even iemand spreken die er verstand van had. Ze gaven me aan direct maar even te komen. Ik naar boven hihi, vriend wakker gemaakt, die schrok. O wat spannend! We gaan naar het ziekenhuis.
Eenmaal aangekomen werden er allemaal tests gedaan. Had hoge bloeddruk en afwijking in urine; lichte zwangerschapsvergiftiging. Ik ging niet meer naar huis.
Die dinsdag heb ik daar maar gelegen. Die avond zouden ze of een ballonnetje inbrengen of een veter. Na een loting (ja heus) is het een ballonnetje geworden. Die hebben ze ingebracht en die zou voor een kleine opening moeten zorgen de volgende dag of die nacht. Heb heerlijk geslapen die nacht. Volgende ochtend kwamen ze even kijken (om half 7!!!! pff vroeg zeg) en bleek ik al 3/4 cm te hebben. Heb ik niets van gemerkt! Ben even gaan douchen en heb mijn vriend gebeld. We hadden er beide geen rekening mee gehouden en schrokken eigenlijk ook wel een beetje. Onze kleine meid zou nu echt komen!
Ben aan de opwekkers gelegd, geen tijd te verliezen, en het begon al snel eigenlijk. Zo rond half 8 ging dat infuus er in en om 8uur voelde ik al wat. Dat vonden ze wel erg snel... Anyway al snel had ik behoorlijk wat van die weeën achter elkaar en werd het sneller heftig. Maar kon de rust in mezelf vinden (beetje zweverig maar het was echt zo Wink) en kon ze goed opvangen. Mijn vriend zei op een gegeven moment dat ik maar aan pijnstilling moest denken. Die kon het niet aanzien. Zo rond 11 uur had ik ineens het gevoel dat ik moest persen. De assistente deed het af met dat het wel heel snel zou zijn maar wij hielden aan en ze zou de gynaecoloog even langs sturen. Die kwam en zag en voelde 9cm!! Iederen in shock! haha. Ik leek wel ervaren, ze hadden niets aan me gemerkt. Eventjes later mocht ik persen. Dat was lastig. Ze had de navelstreng om haar nek en die trok haar steeds terug. Ik kreeg een knip en er was iets meer ruimte. Toen ze ver genoeg was is de navelstreng doorgeknipt en toen kon ze geboren worden. Wat een mooi meiske zeg. Geboren om 12.20u. Heel snel voor een eerste.
Nageboorte ging ook snel. paar hechtingen erin en klaar is kees Wink

Toen er een beetje rust was werd ze aangelegd. Alleen voelde ik me ineens niet zo lekker worden. Mijn vriend deed daar melding van en al die dames lieten alles vallen en doken op me. Voeten omhoog, kind weg, hoofd naar beneden, bloeddruk meten; 60/40. Ahum, errug laag. Was nogal bloed verloren. En voor de bevalling had ik een bloeddruk van 160/140. Nogal een klap geweest. Moest 2 dagen blijven én ik moest ontlasting gehad hebben. (nee! moet ik poepen??) Dat is me gelukt en 1 jan mochten we naar huis.

Ik kan terug kijken op een prettige bevalling. Het herstel en de zwangerschap waren iets minder, maar ook niet vreselijk.
Al vind ik het wel weer spannend! Ik 'mag' het nu weer in mei opnieuw proberen.


Bevallingsverhalen - Leutje1982 - 23-01-2011

Hier nog een bevallingsverhaal:

Ik was 35 weken en 4 dagen zwanger toen op 29 augustus 2010 mijn vliezen braken om 04.20. Omdat het te vroeg was belden we de verloskundige alvast. we moetsen naar het ziekenhuis komen. Daar keek ze of het idd mijn vliezen waren en ja hoor!!
Direct verwezen naar de gyn, er was nog zoveel vruchtwater ik moets plat liggen en dan kon het nog wel weken duren voor de kleine kwam.
Maar ons mannetje dacht daar anders over..ik kreeg weeen, om 09.00 lag ik op de verloskamer.
Ik had vreselijke rugweeen, en ze volgende elkaar zo vreselijk snel op. ik had 4 cm ontsluiting..
om 12 uur had ik persweeen en had ik 10 cm ontsluiting ik mocht persen!!
Na een uur persen was onze kleine er nog niet..de vacuum werd erbij gehaald.
Om 13.50 is onze man geboren. Hij was helemaal slap, blauw en huilde niet..na 30 sec op mijn buik werd hij naar de couveuse afdeling gebracht.
Ik moest de placenta ernog uit zien te krijgen...na 50 minuten kwam die eindelijk. De gyn had al flink staan dreigen met een OK om de placenta er maar uit te halen.
Daarna moest ik nog gehecht worden(ik had een behoorlijke knip) eindelijk mocht ik naar mijn kindje!!! pfff wat een opluchting. Hij was al weer roze, zijn bloedsuikers waren omhoog gebracht en hij huilde...wat heb ik gehuild..wat een opluchting dat je kindje het dan goed doet!!
Wel moesten we nog 5 dagen in het ziekenhuis blijven omdat ons mannetje niet goed dronk, hij kreeg een sonde!!
Na 5 dagen zat hij volledig aan de borst, dronk 100 cc per keer en we mochten lekker naar huis!!
Nu alweer 5 maanden geleden bijna! tjonge wat gaat de tijd snel!

Ik merk wel dat ik er moeite mee heb dat hij zo vroeg is geboren gewoonom het feit dat ik er nog niet klaar voor was om afscheid te nemen van mijn dikke buik..je verwacht niet dat je dan al gaat bevallen en het ging zo snel allemaal.
Het was een zware bevalling, veel bloed verloren, veel pijn maar ik kan niet wachten tot we voor een brusje gaan!! heerlijk nog zo n mooi wondertje erbij!!!


Bevallingsverhalen - adniL - 23-01-2011

leutje.. blij met de goeie afloop..
geniet ervan met zn 3e!


Bevallingsverhalen - H83 - 30-01-2011

hanse schreef:deze verloskundige dacht ik om 10 uur savonds zou bevallen, maar het werd 4 uurtjes later hihi. maar ik vond het heel erg fijn dat ze bleef, ze was lekker rustig en we maakten ook allerlei grapjes tegen elkaar en dat schept op zon moment wel een band en dat heb je dan wel nodig

Leuk om te lezen! Ik ben nm ook in H'berg bevallen... was niet helemaal de bedoeling, ik werd ingeleid omdat ik zwangerschapsvergiftiging kreeg... ben opgenomen door Dr. Wüst, Dr. Kaplan was bij de bevalling, Charlotte begon mijn bevalling en Fransica eindigde 'm... en eind gesprek was met Wendy! Zo'n beetje iedereen gehad dus!



Bevallingsverhalen - Snow - 30-01-2011

H83: hahaha bijna iedereen gehad idd! Ik ken Charlotte denk ik niet.. Wendy en Fransica weet ik wel.. Kaplan loop ik nu bij, Wurst heb ik de eerste 2 echo's bij gehad en buurman tijdens mijn eerste zw,schap. Oja en Boudain nog, maar die is weg!


Bevallingsverhalen - H83 - 30-01-2011

Snow schreef:H83: hahaha bijna iedereen gehad idd! Ik ken Charlotte denk ik niet.. Wendy en Fransica weet ik wel.. Kaplan loop ik nu bij, Wurst heb ik de eerste 2 echo's bij gehad en buurman tijdens mijn eerste zw,schap. Oja en Boudain nog, maar die is weg!

Snow, jij dus ook in H'berg? Had ook niet deze hele topic gelezen. Mag ik vragen waarom je in het zkh onder co staat?
Oh ja, vergeet ik er nog bij te zeggen dat overdag tijdens mijn bevalling steeds telefonisch contact is geweest met Dr. Buurman ;-) Charlotte (en de rest ook) staat wel met een foto op de site van het zkh, alleen heeft ze nu langer haar... :-)
Boudain zegt me ook niet....


Bevallingsverhalen - Snow - 31-01-2011

H83: bij de eerste zw.schap ben ik met 16 weken opgenomen wegens uitdroging door overgeven. Ook had ik op verschillende momenten bloedverlies + met 22 weken veel harde buiken/lichte weeen. Nu in deze zw.schap heb ik de eerste twee echo's in ZH gehad wegens weer wat bloed + erge buikpijn. Daarna al 2 x opgenomen wegens nierstuwing. Nu weer terug bij de VK Big Grin! Maar mocht het nog een keer fout gaan (lees; opname/langs de gynaecoloog) moet ik echt bij hen onder controle.
Boudain is vorig jaar aug. weg gegaan. Haha, dus wel telefonisch overleg met Buurman Wink


Bevallingsverhalen - Snow - 31-01-2011

ik ken Charlotte niet.. er is er nog 1 zag ik.
Oja, Fransicka is nu trouwens zelf zwanger! In mei dacht ik uitgerekend.


Bevallingsverhalen - H83 - 31-01-2011

Grappig dat ze nu zelf zwanger is... nu kan ze zelf en bevalling gaan ervaren! Dan was ze ook al zwanger toen ze mijn bevalling deed Big Grin Die andere ken ik ook niet persoonlijk of van de praktijk, maar zij overhandigde mijn staus die ik opgevraagd had dus heb haar wel gezien.

Ik hoop dat je zwangerschap verder volgens het boekje mag verlopen!


Bevallingsverhalen - Snow - 31-01-2011

thanx, ik hoop het ook!


Bevallingsverhalen - adniL - 16-02-2011

Hierbij dan mijn bevallingsverhaal..
Maandag 14 Februari 2011
Vanmorgen vroeg (03:30) wakker geworden door wat lichte contracties onderin de buik. Weeën??? Nou het zal wel niets zijn en inderdaad om 09:00 niets meer. Rest van de dag gewoon hetzelfde gedaan als anders, beetje in huis lopen rommelen, vervelen, veel mensen die ineens contact zoeken om te kijken of er al wat is. Nou mensen geloof mij als er nieuws is, horen jullie het vanzelf!
De dag verloopt en tijdens het avondeten ineens weer die golven door mijn buik, het moeten toch echt weeën zijn. Maar ze komen om de 30+ minuten dus dit kan nog wel even gaan duren. Rest van de avond lekker op de bank hangen en beetje tv kijken. De weeën blijven ondertussen rustig komen en gaan ze worden niet heftiger en ook niet echt sneller achter elkaar ofzo.
Daarom besluit ik om even lekker warm te gaan douche (23:00) want dat kan er voor zorgen dat het of doorzet (als het echt weeën zijn) of dat het ophoudt en ik in ieder geval nog een nachtje rustig door kan slapen. Zo gezegd zo gedaan, douche lekker warm, lekker onderop de rug en kijken waar het schip strand. Terug in bed merk ik dat de weeën toch doorzetten en ik besluit naar beneden te gaan om Ro nog een paar uurtjes slaap te gunnen. (00:00)
Ondertussen is het dinsdag 15 februari 2011!
Beneden rustig mijn yoga app (techniek staat voor niets) en mijn contraction app aangezet, kaarsje aangedaan, thee gezet en kijken wat ik nog had onthouden van de zwangerschapsyoga. Rustig naar de muziek luisteren, meegaan in de wee, ontspannen, loslaten. En af een toe een kat aan de kant duwen die lekker bij je op schoot wil komen liggen. De weeën komen en gaan en komen steeds sneller. We zijn al van de 25 naar de 10 min gesprongen en van daaruit vrij snel naar de 5-4 en rond 02:00 rustig van de 4 naar de 3 min en ze worden toch ook al wel wat heftiger.
Rond 02:30 naar boven tegen Ro zeggen dat het toch echt wel aan het doorzetten is nu en ze toch vrij regelmatig rond de 3 min komen en ook minimaal een minuut blijven hangen. Dus of hij zo toch maar de verloskundige wil gaan bellen. Om 03:10 de verloskundige gebeld en rustig zuchtend het verloop verteld. Zij verteld wat ons allemaal nog te wachten staat en hoe het verloop ongeveer zou zijn. Morgen ochtend tijdens de ochtendshift komt ze als eerste hier langs. Zo tussen 09:00 en 10:00. Het advies: nog even lekker douche en dan nog wat proberen te slapen.
Zo gezegd zo gedaan, douche weer aan en eronder. Nou dat duurde geen 5 minuten of de weeën werden ineens heftiger en ze kwamen nu ook ineens wel een heel stuk sneller achter elkaar. Nou toch zo goed en zo kwaad als het kon de weeën aan het opvangen, cd’tje opgezet met rustige muziek om tussendoor een beetje te kunnen ontspannen. Heel veel pijn vanuit mijn rug dus kon al vrij snel niet meer een houding vinden om het een beetje in op te kunnen vangen. Ro vraagt wanneer we weer terug moesten bellen. Owja bellen, als de weeën anders werden moesten we maar weer bellen. Nou dit was duidelijk anders dan daarnet. Om 05:10 de verloskundige weer gebeld en ze hoorde me blijkbaar flink kreunen (rustig zuchtend opvangen was er al niet meer bij) en ze kwam eraan.
Om 05:30 is ze er en controleert ze de vooruitgang. Al 3-4 cm ontsluiting! En ze is helemaal tevreden hoe we het doen dus ze begint rustig aan alles klaar te maken voor de bevalling.
Om 06:00 controleert ze nog een keer de vooruitgang en zit ik al op 5cm en heeft ze de kraamhulp gebeld. Om 06:15 begint er af en toe drukgevoel te ontstaan en krijg ik dus al automatische persdrang. Met als resultaat om 06:40 8cm ontsluiting! Dit gaat wel heel snel. De verloskundige wilde eerst nog even wachten met het breken van de vliezen tot de kraamhulp er was, maar besluit om het toch maar nu te doen om te kijken of de druk misschien wat afneemt. Om 06:40 worden dus mijn vliezen gebroken en meteen komt er een mooie vloedgolf met helder vruchtwater naar buiten. Op mijn zij proberen te wachten op de echte persdrang die zich al vrij snel meldde. Tussendoor snel het bed droogmaken (natte doeken van vruchtwater aan de kant, nieuwe schone onderleggers erop.)
Vanaf 06:55 is de druk eigenlijk niet meer te houden en om 07:00 mag ik dan beginnen met persen, tijdens de eerste perswee arriveert de kraamhulp. En kunnen we rustig door gaan. Volgens de verloskundige was ik echt natuurtalent en om 07:27 na 27 minuten persen pak ik Ayden zelf rustig aan, die een perfecte start heeft en meteen een 10 op de apgar score. Omdat de bevalling zo snel is gegaan zet ze preventief een spuit voor het uitdrijven van de placenta en die volgt als vanzelf na 6 minuten.
Zonder hechtingen, scheuren of andere ellende!



Bevallingsverhalen - hanse - 16-02-2011

adnil gefeliciteerd met je kleintje, snel je verhaal hierneer gezet, zo te lezen alles goed gegaan en voel je je nu ook verder goed?
geniet ervan


Bevallingsverhalen - Sabrina1984 - 16-02-2011

@adniL: Wat een top bevalling zeg! Geweldig! Van harte gefeliciteerd met jullie kleine Ayden!


Bevallingsverhalen - Peach - 16-02-2011

Adnil, gefeliciteerd met Ayden, mooie naam. Zo te lezen een goede bevalling gehad, het scheelt dat je zelf zo rustig bent gebleven.
Wat fijn dat je niet gescheurd of gehecht bent, zo kun je nog sneller herstellen. Geniet van je kleintje, voor je het weer zijn ze alweer 3 maanden en zijn ze de wereld aan het ontdekken,hihi


Bevallingsverhalen - Vicky 84 - 16-02-2011

[INDENT]Dag dames,


Eindelijk even tijd om mijn bevalling te vertellen.
Ik ben bevallen op 26 januari 2011 om 00.59 van een gezonde dochter Norah en ze weegt 3015.
Om 10.00 's ochtends waren mijn vliezen gebroken, was wel even schrikken maar gelukkig kwam net een vriendin van mij en peettante van Norah op de koffie. Rond 15.00 was vk op bezoek geweest om te kijken of alles goed was, zij kon geen onderzoek doen omdat mijn vliezen al gebroken waren dus wachten tot ik ween had om de 5 min. Om 20:12 begonnen mij ween die ik goed voelde en die kwamen om de 10 min en om 21:17 begonnen mijn ween om de 5 min. Om 22:19 had mijn man vk gebeld rond 22:45 had ik onderzoek gehad en toen had ik 4 cm ontsluiting dus spullen pakken op mijn gemak en naar meiboom.Om 23:15 aangekomen in meiboom en kon nog leker in bad gaan liggen maar niet voor lang na 10 min zat ik op de grond onder de douche. Om 23:45 werd mijn vk gebeld omdat ik in weeenstorm zat en gevoel had dat ik persweeën had. Om 00:00 had ik 10 cm en mocht gaan persen. Na 30 min persen was het hartslag van Norah naar beneden gegaan en mijn ween waren niet krachtig genoeg om door te zetten, na telefoontje met twee-steden moest ik op mijn zij gaan liggen en mijn ween weg gaan puffen. Ik weet nog dat ik onderweg naar het verloskamer in het ziekenhuis hier en daar een stukje muur zag en wachtkamer het ergste was bij de 2e lift die duurde zo lang had in tussen tijd 3 ween weg gepuft. Aangekomen op verloskamer werd ik aan infuus gelegd en norah werd in de gaten gehouden, gelukkig ging het met haar goed. Na paar ween en een knip was norah om 00.59 geboren.
Maar toen was het nog niet afgelopen. Moest heel lang wachten tot er iemand kwam om Norah te onderzoeken en daarna moest ik ook nog wachten to ik gehecht was. Had paar keer gevraagd om mij te helpen om Norah aan te lagen maar jammer genoeg hadden ze dat niet gedaan. Al met al werd ik rond half 5 naar meiboom gebracht toen hoefde Norah niet meer te drinken. Na een heel moeilijk start met borstvoeding was ik heel erg trots dat het mij lukte om zelf haar aan te leggen. Maar borstvoeding is voor mij niet weggelegd jammer genoeg had al heel snel zere tepels en na 2 dagen was Norah iets meer dan 10% afgevalen. Na 2 dagen meiboom ben ik naar huis gegaan en ben gaan kolven, nu zijn we bijna helemaal overgestapt op kunstvoeding.
Afgelopen maandag zijn ze geweest voor hielprik en gehoortest, alles was goed.
Morgen gaan we haar weer wegen dus hoop dat ze al wat meer is aangekomen.
Nou dat was mijn verhaal [Afbeelding: icon_e_smile.gif].
Ga nu flesje klaarzetten en Norah wakker maken, kan ze lekker gaan eten.


Groetjes Victoria en Norah [/INDENT]


Bevallingsverhalen - poelepetoet - 16-02-2011

@ Adnil
Wat een geweldig verhaal!
Mag ik het zo ook doen als het even kan??
De mijne moet alleen nog wel even goed blijven zitten...
Gaat verder alles goed meis?

@ Vicky
Norah alweer 3 weken! Wauw, wat gaat de tijd toch hard!
Hoe voel je je nu?

xxx


Bevallingsverhalen - Rian-kippie - 16-02-2011

zo dat klinkt als een heerlijke bevalling!!!!


Bevallingsverhalen - Joya - 16-02-2011

@adnil wauw wat heb jij een prachtige bevalling gehad zeg!! En wat een mooie naam Ayden!! heel mooi!! Wat is de lengte/gewicht??

@vicky ook al zo'n mooie naam!! Norah stond ook op mijn lijstje voor een meisjesnaam Wink


@poele lees ik nu dat je zwanger bent??!! GEFELICITEEEEEEEEEERD!! Super zeg!! hoe voel je je?? geniet ervan!!


Bevallingsverhalen - poelepetoet - 16-02-2011

@ Lana
Heb wel last van wat kwaaltjes (al voordat ik wist dat ik zwanger was..)
Verder wel goed, behalve ontzettende angst dat er iets niet goed zal gaan..
Wel dolgelukkig, maar het is nog niet te bevatten hoor...
Had jij dat ook met jouw kindje?

xx


Bevallingsverhalen - Tinkerbell79 - 16-02-2011

Adnil, wauw dat klinkt als een mooie bevalling. Ik begrijp aan hoe je het schrijft dat je er zelf ook vrij rustig onder bent gebleven, helemaal super. Gefeliciteerd!


Bevallingsverhalen - Vicky 84 - 16-02-2011

@ poelepetoet: hier gaat alles goed ben nog steeds in de wolken, kan nog steeds niet geloven dat ze er is. Met mij gaat het ook goed ben wel erg moe kom niet echt aan mijn nachtrust maar zijn bezig om de nacht door te gaan slapen en het lukt al aardig Big Grin. Kan het ook niet om uit handen te geven dat mijn man haar flesje geeft wil het graag allemaal zelf doen.

@ jamilah: het is ook zeker jammer dat ze niet meteen is aangelegd maar de fles gaat ook heel goed. Bevalling was heel erg snel maar als er een tweede komt dan teken ik voor dezelfde bevalling. Op het momment zelf is supper zwaar maar je bent er ook zo van de pijn af Big Grin.

Groetjes Vicky


Bevallingsverhalen - rasje85 - 17-02-2011

Hallo hier mijn bavallingsverhaal: zondag 13 februari zou ik ingeleid worden omdat ik bijna 42 weken zwanger was. Zaterdag avond had ik een beetje menstruatieachtig gevoel wat wel steeds terugkwam maar niet het idee van goh dit zou wel iets kunnen zijn. Vervolgens lekker naar bedje gegaan en goed kunnen slapen voor de grote dag. Volgende ochtend moesten we om 8 uur melden. Ik werd aan de ctg gelegd en toen kwam dat gevoel weer terug. De vk zei meteen dat ze op het scherm zag dat ik weeën had en na even onderzoeken bleek ik al 3 cm ontsluiting te hebben. Ze besloten om mijn vliezen te breken en wilden mij vanaf 11 uur aan de wee opwekkers leggen. Na het breken van de vliezen namen de weeën snel toe en om elf uur bleek ik al 8 cm ontsluiting te hebben dus de opwekkers waren niet meer nodig. Ik hield het niet meer en kreeg een pomp met morfine en had om 1 uur 10 cm ontsluiting en meteen persdrang. Tijdens het persen viel de hartslag van yvo weg en besloten ze om hem na 20 min. Persen met een knip en vacuuum pomp te halen, waarna de placenta meteen volgde zonder te persen. Yvo deed het meteen goed, had een apgar score van 10. Al met al een razendsnelle bevalling van 4,5 uur!


Bevallingsverhalen - SelOg - 17-02-2011

@Adnil, Klinkt als een superbevalling! gefeliciteerd met Ayden; super mooie naam trouwens. Wat betekent het?

@Vicky, Jij ook al een mooie bevalling. Alleen jammer van het laatste gedeelte dat ze je niet snel genoeg hielpen. Gefeliciteerd!

@rasje, dus toch een natuurlijk bevalling en een snelle ook nog! Gefeliciteerd


Bevallingsverhalen - adniL - 17-02-2011

Ayden betekend Vurig ze woog bij de geboorte 3390 gram en is 52 cm lang..

maar van dat vurige is nog niets te bekennen hoor tis nu nog een lekker slaapkopje Big Grin

@rasje.. ik blijf het grappig vinden om naar het ziekenhuis te gaan om ingeleid te worden en het dan toch lekker helemaal vanzelf te doen.

en ik wilde nog wat zeggen maar ik weet niet meer wat.. :S

Nouja in ieder geval geniet allemaal van je kleine wondertje!


Bevallingsverhalen - poelepetoet - 18-02-2011

@ Adnil
Wij hadden die naam voor een jongen, vurig idd ;-)
Laat dr maar vurig worden als ze wat ouders is he? :-D

xxx


Bevallingsverhalen - poelepetoet - 18-02-2011

ouders moet ouder zijn natuurlijk......


Bevallingsverhalen - Koekoek - 19-02-2011

mooi om te lezen; al die verhalen.

adnil: zie je, niet eens zo'n klein kindje he.. al had je zo'n mooie bescheiden buik!!! en had jij het ook.. wat ik toen schreef: het gevoel: 'huh? waar heb jij gezeten?'
haha. Vind het wel vreemd dat ze preventief een spuit hebben gezet om de placenta eruit te laten komen..


Bevallingsverhalen - Lunanoa - 19-02-2011

Práchtige verhalen.

Adnil wat was jij heerlijk rustig, als ik het zo lees.
Vind het wel raar van die spuit! Ik beviel in 4,5 uur en ze lieten de placenta gewoon zelf komen. Heb dat nog nooit eerder gehoord. Maar agh, wat maakt het uit Wink


Bevallingsverhalen - adniL - 20-02-2011

dat vurige mag inderdaad later komen om de jongens van dr af te slaan haha..

en de verloskundige die zou het heel jammer hebben gevonden dat na zo'n bevalling je alsnog naar het ziekenhuis zou moeten omdat er teveel bloedverlies zou optreden of de placenta niet zou komen ofzo. Zei vertelde dat ze dat tegenwoordig vaker deed omdat studie's hebben uitgewezen dat de kans op nabloedingen en andere narigheid verkleind worden door het zetten van die spuit en zo sneller uitdrijven van de placenta.
En je bent dan lekker snel klaar en kan je meteen echt genieten van je kleintje en hoe je niet na een half uur nog ineens die placenta eruit te persen. Dus vandaar. Ik vind het wel fijn dat ze dat heeft gedaan. Het kan er maar uit zijn toch.. Big Grin

Koekoek.. Ik had niet echt het idee van hoe heb jij gezeten, het verklaarde namelijk meteen hoe het kwam dat ze inderdaad niet tegen mijn ribbenkast aan schopte maar altijd er voorbij lag met dr voetjes in mijn zij. Omdat ze dus van die lange benen heeft. Is wel heel fijn want ik heb helemaal geen last gehad van mijn ribben terwijl sommige helemaal blauw geschopt worden.


Bevallingsverhalen - lovesivo - 21-02-2011

@lunanoa, ik kreeg een paar tellen na de bevalling zo'n spuit, en nog 5 minuten later wéér 1, en ooooohw wat doen die spuiten raar pijn!


Bevallingsverhalen - D1987 - 27-02-2011

Hallo!!!

Ik ben op 24 januari 2011 trotse mama geworden van Gilles, een flinke jongeman van 3kg700 en 52cm!!
Ik ben ingeleid en alles is heel vlot verlopen voor een eerste bevalling!!

Maandag 24 januari moest ik om 6u30 in het ziekenhuis zijn. Heb eerst een lavement gekregen...(leuk is anders maar ja..hihi)
Dan een eerste pilletje opgestoken en alles bleef rustig. Rond 8u30 hebben ze een tweede pilletje opgestoken en een halfuurtje
later kreeg ik vollenbak weeen!! Om 9u30 heb ik epidurale gekregen en was ik weer de kalmheid zelve..
Om de zoveel tijd kwam de vroedvrouw voelen hoe mijn ontsluiting vorderde. (had al 3cm ontsluiting van mijn 36 weken)
Om 11u30 had ik 5cm ontsluiting, alles ging dus goed. Een !!kwartiertje!! later kwam de genicoloog voelen en zei ze:
"ja, volledige ontsluiting en ik voel het hoofdje zitten, we gaan u verhuizen!!"
Om 12u hebben ze mij verlegd en om 12u25 is ons klein ventje geboren!!

Ik kan dus zeker niet klagen over een zware bevalling!! :-)

Hij is intussen al een maandje oud!! Wat gaat dat toch snel!!!


Bevallingsverhalen - Lunanoa - 27-02-2011

Waaauw wat heerlijk D1987 Big Grin Hopelijk gaat het super met jullie.

Adnil: Ja wat je zegt, beter zo dan anders Wink Super dat ze dat tegenwoordig doen. Zou zonde zijn dat je in het ziekenhuis eindigt ja.


Bevallingsverhalen - Peach - 28-02-2011

D1987 wat een vlotte bevalling zeg. Had je vooraf afgesproken dat er een ruggeprik gezet zou worden? Hier kun je met een goed gevoel op terug kijken. Ook niet gehecht?

Ne lekker genieten van je kindje, want het gaat idd heel erg snel allemaal.


Bevallingsverhalen - D1987 - 28-02-2011

Ja hoor het gaat super met ons!! Het is echt een droombaby...hij slaapt nu al 2 weken 's nachts van 23u tot 5u30!! :-D En tijdens de dag komt hij wakker voor zijn voeding en valt daarna vrij snel weer in slaap. Nu begint hij af en toe wel 's avonds een paar uurtjes wakker te zijn, is normaal hé voor een baby van 5 weekjes.

En ja ik had vooraf gezegd dat ik wilde bevallen met epidurale, en maar goed ook want ik ging het zeker niet aankunnen zonder...m'n vriend zegt dat ik lag te kronkelen in bed tijdens de weeen zodus... :???: Zelf weet ik niet zo veel meer van de bevalling zelf, raar hé.
En ben gehecht ook ja, heb een redelijke knip gehad van een goeie 3cm..die doet wel nog pijn soms. Maar dit neem je er allemaal bij hé, als je je kleintje ziet vergeet je dat direct. (een cliché uitspraak maar nu ik het heb meegemaakt klopt die wel!!) :mrgreen:


Ben wel heel blij dat de bevalling zo vlot is gegaan, want ben tijdens mijn zwangerschap vrij slecht geweest, heel veel moeten overgeven tot aan mijn 5de maand..op het randje niet binnen gemoeten voor een baxter. Heb echt afgezien..maar zou het zo opnieuw doen!! hihi

Groetjes


Bevallingsverhalen - Ana - 05-03-2011

Ik heb een erg makkelijke bevalling gehad, waarschijnlijk mede door het feit dat ik al vanaf week 23 rustig aan moest doen omdat ik beginnende ontsluiting had. Dus in de loop van de tweede helft van de zwangerschap is er al heel veel voorwerk gedaan, vrijwel zonder een centje pijn. Al die tijd moest ik ook weeenremmers slikken, en de gynaecoloog vreesde dat het kindje veel te vroeg geboren zou worden. Veel rust dus en ik was zo blij toen ik de 37 weken volgemaakt had en met de medicatie kon stoppen.
Ik ben overigens bevallen in het buitenland en hier bestaat geen verloskundigen-systeem of kraamzorg, bevallen moet in het ziekenhuis.

Zondag 20 februari begon ik roze afscheiding te krijgen, naast het gerommel in mijn buik dat ik al vaker had in de dagen ervoor. Verder had ik heel erg de behoefte om me af te zonderen, lekker alleen in de slaapkamer, de tv irriteerde me, mijn man moest me niets vragen.
Helaas werd het gerommel niet erger, en zo tegen middernacht ging ik slapen, aan de ene kant teleurgesteld dat het weer niet door zou zetten, aan de andere kant nog wat laatste dingetjes opruimend met het idee in mijn hoofd dat ik morgen wel eens in het ziekenhuis zou kunnen zijn.

Slechts een uur later werd ik wakker met echte weeen. Aangezien het het eerste kindje is, ging ik ervan uit dat de ontsluitingsfase wel 12 uur kon duren en ik ging lekker in de woonkamer een sfeertje creeeren. Kaarsjes aan, boek erbij, even online, op de pilates bal zitten, later zou ik heerlijk in bad gaan, ik had een heel programma. En ik hoefde vooral nog niets bij te houden of op de klok te kijken. Ik wilde zo lang mogelijk thuis blijven om op mijn eigen manier ontsluiting te krijgen. Maar internet, de pilates bal, ik vond het allemaal niks en bovendien kwamen de weeen gelijk regelmatig om de twee-drie minuten en ze hielden bovendien anderhalve minuut of langer aan. Volgens de regels zou je dan naar het ziekenhuis moeten. Plotseling voelde ik me niet meer comfortabel thuis, zoveel pijn had ik niet, maar toch.

Dus, om een uur of half drie mijn man gewaarschuwd dat ik naar het ziekenhuis wilde. Nog even lekker gedouched en rustig de laatste spullen bijeen gezocht. Om een uur of vier reden we erheen, de weeen bleven aanhouden, maar eenmaal op de verlosafdeling werd ik gelijk aan de ctg gelegd en ze konden geen weeenactiviteit vinden. De vroedvrouw zei tegen mijn man dat het pas het begin was en dat hij gerust naar huis kon om nog lekker te rusten. Maar hij bleef terwijl ze bij mij inwendig onderzoek deden. Ik bleek 7 centimeter ontsluiting te hebben! Ik was helemaal in shock (wel blij natuurlijk). Ze besloten mijn water te breken en ik kreeg een injectie om de baarmoedermond nog wat soepeler maken.

Toen nog een uur de nu veel sterkere weeen opgevangen samen met mijn man. Het enige wat ik prettig vond, was op mijn knieen voor het bed en met mijn bovenlichaam op het bed steunen. Ondertussen heel erg de ademhaling toepassen die ik geleerd had. De vroedvrouw liet mijn man zien hoe hij mij kon masseren tijdens een wee maar ik wilde niet dat iemand me aanraakte. Het was niet zo pijnlijk als ik verwacht had, maar het vergde wel al mijn concentratie.

Tegen zeven uur zei de vroedvrouw dat ik naar de verloskamer mocht. Ik opnieuw in shock, heb ik al 10 cm? Zij dacht van wel en daar ging ik. Mijn man mocht niet verder mee… kort ervoor was er een vrouw gekomen die in no time van haar vierde kind ging bevallen, en we waren dus samen in de verloskamer. Daarom mocht er verder niemand meer bij ivm privacy.
De ontsluiting was volledig, maar ik had nog geen persweeen en keek eerst toe hoe die andere vrouw haar kindje op de wereld zette. Er werd een infuus aangesloten met weeenopwekker, en langzaamaan begon het persen. In het begin deed ik het op de verkeerde manier en zette alle kracht ‘in mijn hoofd’ waardoor ik wel moe werd maar verder niks opschoot. Ik verwachtte dat het persen anderhalf tot twee uur ging duren en was opnieuw in shock toen ze zeiden dat als ik nou gewoon echt alles gaf en langer perste, dat ik mijn kindje dan in 1x op mijn buik zou hebben. Want het hoofdje was te zien en het was dus een kwestie van 1 goede perswee! Ze hadden inmiddels een knip gezet (vrij standard hier, helaas) en ik deed een poging. Maar niet lang genoeg, het hoofdje schoot weer terug.

Ik herinner me dat ik een soort pause inlaste… dat ik me heel bewust was dat het nu ging gebeuren. Dat ik me afvroeg of ik er wel klaar voor was. Toen ik weer iets van een perswee voelde (ik had echt maar heel zwakke weeen) ben ik ervoor gegaan en ineens was Joela er! Ik vroeg nog ongelovig ‘is het klaar?’ en toen ze haar als antwoord op mijn buik legden, ben ik in snikken uitgebarsten, alles spanning kwam eruit!

Joela is geboren om 7.40 uur op 21 februari, woog 3190 gram en was 50 cm lang. De hele bevalling duurde ongeveer 6,5 uur vanaf het moment dat ik wakker werd! Tot op het laatst heb ik gewacht op de echte pijn… ik ben echt heel erg dankbaar voor deze bevalling.


Bevallingsverhalen - miek4 - 05-03-2011

Ik lees dit topic nu pas!! Volgens mij nooit eerder tegengekomen...
Mijn bevalling is al weer 5 maanden geleden, maar ik weet het nog tot in de details!!
Het was voor mij een heftige bevalling; 38 uur lang weeën en uiteindelijk een keizersnee... Maar een prachtige gezonde dochter!!!
Achteraf baal ik wel van de kraamtijd die ik heb gehad; 6 dagen ziekenhuis en bijna niks kunnen daarna... Dat is me flink tegen gevallen...
Die eerste weken heb ik echt niet als prettig ervaren...
De gyn heeft me beloofd dat ze me de volgende keer niet zolang laten liggen met weeën!! Dat vind ik wel een prettig idee!!!


Bevallingsverhalen - Joya - 06-03-2011

poelepetoet schreef:@ Lana
Heb wel last van wat kwaaltjes (al voordat ik wist dat ik zwanger was..)
Verder wel goed, behalve ontzettende angst dat er iets niet goed zal gaan..
Wel dolgelukkig, maar het is nog niet te bevatten hoor...
Had jij dat ook met jouw kindje?

xx

ik lees hier nu pas weer mee en zie dus nu pas je reactie Wink hoe is het nu?? kan je het allemaal al een beetje bevatten??
die angst waar jij het over had heb ik zeker weten gehad!! ik was zo bang dat het niet goed zat in het begin en moest tot 12 weken wachten voor de echo.. (ik wist op 7 december dat ik zwanger was en had de echo pas op 20 januari) de tijd krooooop voorbij en ondertussen heb ik een stuk of 8 testen gedaan Tongue
en toen na de eerste echo en toen ik het hartje heb zien kloppen dacht ik nou nu weet ik dat het goed zit dan kan ik eindelijk gaan genieten.. deed ik ook wel maar toen ik een aantal weken verder was (ik had na een week weer een echo bij de gyn en daarna met 18 weken pas een pretecho) kwam die enorme onzekerheid weer terug.. heb toen een angelsounds van iemand over genomen en vanaf een week of 14 heb ik daar regelmatig mee naar het hartje geluisterd.. vind het dus echt een aanrader zo'n ding maar vk's zijn er niet blij mee.. het kan zijn dat je een x het hartje niet kan vinden en dan ga je je natuurlijk meteen weer zorgen maken.. verder blijft die onzekerheid de hele zwangerschap wel hoor.. maar toen ik julian eenmaal ging voelen werd het wel wat minder.. tot het moment dat ik de 30 weken voorbij was.. toen ging ik hem soms wat minder voelen omdat hij gewoon minder ruimte had en ja hoor ik ging me weer druk lopen maken Wink

laat het gewoon allemaal over je heen komen en vergeet vooral niet te genieten want het is zo ontzettend mooi!! laat de angst dat er een heeeeele kleine kans is dat het niet goed zou gaan niet je geluksgevoel overheersen want dan kan je er niet van genieten natuurlijk.. wat de vk tegen mij zei is: "heb vertrouwen in je lichaam"!!


Bevallingsverhalen - Joya - 06-03-2011

Ana dat klinkt als een mooie bevalling!! Ik vind het alleen wel heel raar dat je man er niet bij mocht zijn toen zijn kind geboren werd.. mag ik vragen waar je bevallen bent?? en is het daar dan normaal dat je met 2 op 1 verloskamer ligt??


Bevallingsverhalen - Ana - 06-03-2011

in het buitenland, Balkan, en normaal gesproken bevallen er hier vrijwel nooit twee vrouwen tegelijk maar helaas trof ik dat...
in de meeste ziekenhuizen hier mag er sowieso niemand bij zijn, dat is al vrij uniek in ons ziekenhuis, ik wilde mijn man er heel graag bij hebben, maar helaas ging dat op het laatst de mist in. Maar ik moet zeggen dat ik op het laatst toch er helemaal 'in' zat en het niet zo naar ervaren heb, ik was toch erg in mezelf gekeerd ofzo.
ik vond het erger dat er vervolgens geen bezoek op de afdeling mogelijk was, ivm griepmaatregelen (Mexicaanse griep)
Mijn man mocht 1 minuutje bij ons een uur na de bevalling, en vervolgens mocht hij haar niet zien totdat we ontslagen werden twee dagen later!


Bevallingsverhalen - adniL - 06-03-2011

Ana gefeliciteerd!


Bevallingsverhalen - Koekoek - 24-03-2011

Hier mijn verhaal:

Ik werd ingeleid vanwege nierstuwing. [ ben meerdere keren opgenomen geweest, waarvan de laatste keer 1 week. zware medicijnen gehad; hielp niks. Ingeleid met 37 weken]

09:15 uur: toucheren; ze maakte met haar vingers van vingertop ontsluting 3 cm ontsluiting. [ handig; een tweede kindje ] + brak mijn vliezen

09:50 uur: ik krijg een infuus met opwekkers.

13:30 uur: ik heb 4 cm ontsluiting. [ Hmm.. meer dan 4 uur over 1 cm. Maar goed; had dan ook alleen maar wat krampjes ]

15:37 uur: ik heb 5 cm ontsluiting [ Hmm.. meer dan 2 uur en 1 cm opgeschoten. begint nu saai te worden]

De weeen werden vanaf nu een stukje minder leuk!

16:48 uur: nog steeds 5 cm! balen!

18:12 uur: ik druk op de bel; wil weten waar ik een toe ben. [bang dat het nog steeds 5 cm is.] ben aan het overgeven van de pijn.
=> 7 cm roept ze! oh nee.. 8 cm.. 9 cm.. je hebt volledige ontsluiting! [tijdens de wee ging ze wat heen en weer met haar vingers en binnen een halve minuut ging ik van 7 naar 10 cm]

18:13 uur: start persen

18:31 uur: onze lieve Joas is geboren! 3430 gram en 50 cm.

al met al een prachtige bevalling die vanaf dat het niet meer leuk was nog ongeveer 3 uur duurde!

3 hechtingen; 2 aan de buitenkant die er nu alweer uit zijn en 1 aan de binnenkant. Nergens last van!


Bevallingsverhalen - Ana - 24-03-2011

Dat klinkt als een mooie bevalling, gefeliciteerd Koekoek!


Bevallingsverhalen - selly1985 - 25-03-2011

wow koekoek; klinkt goed!


Bevallingsverhalen - Koekoek - 27-03-2011

was het ook Big Grin


Bevallingsverhalen - soepkip - 28-03-2011

Kort ook mijn bevallingsverhaal:

Dinsdag op woensdag nacht werd ik wakker van lichte krampjes, spannend; zou dit het zijn? Ik kon gelukkig weer verder slapen. Het voelde als lichte menstruatie krampen.
De hele woensdag bleef dat aan houden. Die dag om 16:30 verloor ik de slijmprop op de wc, het ging nu toch echt beginnen. Ik had voor die tijd nog geen oefenweeen gehad,
dus was daarvoor bang dat het dat zou zijn. Nu leek het serieus. Toen mijn man terug kwam van het werk gegeten en daarna begonnen met timen.
Er was geen enkele regelmaat te bespeuren in de weeen, dan zat er 5 min tussen en daarna weer 3 min. Ook hielden ze lang geen min aan. Ik vond ze niet echt heftig en kon lekker op de bank hangen en tv kijken. Mijn avondeten had ik ondertussen wel geloosd.
Om 23 uur wilde ik naar bed, maar vond het toch handig de vk eerst te bellen, ook al voldeed ik nog niet aan de richtlijnen voor het bellen.
Ik belde zodat ik wist waar ik aan toe was. Ze kwam en constateerde om 24 uur 1 cm ontsluiting. Met de regel van 1 cm per uur, kon dit nog wel lang gaan duren. Dus met 2 paracetamol en 2 ontspanningstabletten van de vk in bed gekropen in de hoop nog wat te kunnen slapen. Niet dus.. Manlief lekker laten slapen en zelf achter de tv gaan hangen beneden. Tot 4 uur weeen opgevangen, wisselend op de fitnessbal/ wandelend en zittend. Toen manlief wakker gemaakt en onder de douche gaan staan. Hem gezegd dat het nu niet lek meer was en hij de vk moest bellen. Die zei achteraf dat ze aan de telefoon al hoorde dat ik persween had. Ze constateerde dan ook volledige ontsluiting. Dus zij samen met mijn man snel alles klaargezet voor de thuisbevalling. Gewacht tot de kraamverzorgster er ook was. Ondertussen zat ik onder de douche, van de vk mocht ik toegeven aan mijn lichaam, dus hoefde gelukkig niet alles weg te puffen. Heb de puftechniek van de zwangerschapsgym dus maar even hoeven gebruiken voor de vk er was. Om 5 uur mocht ik gaan persen. Dit vond ik prettiger omdat er tijd tussen de weeen was waarin ik even bij kon komen. Het hoofdje was wat aan de grote kant en daarnaast had ze haar hand naast haar hoofd, dus heb ik een knip gekregen. En na een uur was ze er ineens. Achteraf bleek ze in het vruchtwater te hebben gepoept en was de placenta aan zijn eindje, dus ze kwam precies op tijd. En onze dochter deed het meteen fantastisch!
Ik heb helemaal geen nare ervaring overgehouden aan de bevalling. Ook daarna kregen we rustig de tijd om te wennen en werd ik pas een uur na de bevalling gehecht. De placenta kwam er na een duw van de vk op mijn buik, geen naweeen gehad. Na 3 dagen wilde ik alweer van alles doen en voelde ik me goed. Toen de kraamverzorgster weg was werd ik weer echt mezelf..
Dus al met al super tevreden over hoe het gegaan is. Het ging snel voor mijn gevoel en kreeg veel complimenten dat ik het zo goed deed. Dat gaf een goed gevoel. En onze dochter is natuurlijk de ultieme bekroning op dit alles!


Bevallingsverhalen - Rian-kippie - 28-03-2011

mooi verhaal soepkip en koekoek!! geniet er lekker van...


Bevallingsverhalen - selly1985 - 28-03-2011

lekker hoor soepkip!


Bevallingsverhalen - Joya - 28-03-2011

koekoek dat klinkt idd erg mooi!! gefeliciteerd nog!!
soepkip wauw jij hebt een mooie bevalling gehad zeg!!

wat heerlijk om al die mooie bevallingsverhalen te lezen hier!! helpt me er ff aan herinneren dat het ook zo kan haha.. da's wel zo fijn om dat te bedenken als er een brusje onderweg is Wink hoop dan ook op zo'n mooie bevalling hahaha!!


Bevallingsverhalen - ran83 - 28-03-2011

Zo weer eens even gelezen de laatste pagina's

2 mooie bevallingen zo te lezen....soepkip en koekoek alsnog gefeliciteerd met jullie ukkie's


Bevallingsverhalen - Koekoek - 28-03-2011

soepkip: prachtige bevalling.


Bevallingsverhalen - SelOg - 29-03-2011

nou 2 mooie bevallingen zie ik. Beide dames, van harte gefeliciteerd!


Bevallingsverhalen - Nien85 - 01-04-2011

12 januari was nog maar 1,5 uur oud toen ik een hele rare kramp in mijn buik voelde. Daarna leek het alsof er iets knapte, het leek net een spiertje. Heel stil ben ik bed blijven liggen om na 10 minuten toch maar voorzichtig naar het toilet te gaan: gebroken vliezen, het was begonnen.
Met mijn man een kopje thee gedronken en om half 3 weer naar bed. Rustig liggen soezen en soms een lichte wee. Ze kwamen wel regelmatig.

Om 7.30 u hebben we de verloskundige gebeld die na een uur kwam. Pas 2 cm. Nog niet veel aan de hand dus. Lekker gaan douchen en op bed een filmpje kijken. Om 12 uur kwam de verloskundige terug en we zaten nog maar op 3 cm. Dat schoot dus nog niet veel op. Weer douchen en toen kwamen de weeën al meer los.
Om 16.00 u al redelijk wat weeën, maar nog steeds 4 cm. Dat was wel een tegenvaller. Weer douchen, maar na 10 minuten was dit niet meer fijn. Ik kon niet meer op mijn benen staan.

Daarna ging het snel. Rond 19.50 vond ik het wel welletjes en hoopte ik dat de verloskundige op zou schieten. Op dat moment stond ze voor de deur. Hoppa: 10 cm. Achteraf bleek ik al een half uur persweeën te hebben weggezucht. Snel werd alles klaargezet, de kraamzorg gebeld en om 20.15 mocht ik gaan meehelpen. De kraamzorg was er nog niet. Die kwam pas na een half uur. Om 21.13 u mocht ik zelf mijn kindje aanpakken. Als eerste kon ik vertellen dat het een meisje was: Marjolein Maria Johanna, 47 cm lang en 3360 gram. Een klein blauw-rood meisje met een goed stemvolume. Oh, wat mooi na dat harde werken. Daarna mocht mijn man de navelstreng doorknippen en heeft ze bijna een uur op mijn buik gelegen.
Wel gelijk zo'n vervelende prik in mijn been. Ik trilde zo erg na dat deze wel erg pijnlijk was. Gelukkig hoefde ik geen hechtingen.

Nu is mijn mooie dametje alweer bijna drie maanden en ze doet het zo goed. Alle borstvoedingsproblemen zijn weg en we zijn erg gelukkig met ons kleine zonnetje


Bevallingsverhalen - J_mylove - 02-04-2011

Hierbij mijn bevallingsverhaal...

07.45 uur: We melden ons op de verloskamers. Er komt een verpleegkundige naar ons toe die verteld dat we een plekje hebben op de Zwangerenafdeling; dus worden we naar een andere afdeling gebracht.

08.30 uur:
Een verpleegkundige van de Zwangerenafdeling komt een intakegesprek doen en verteld ons dat ik tabletten ga krijgen om de ontsluiting op te wekken (Primen). Wanneer ik vertel dat ik vorige week al 3 cm ontsluiting heb en de afspraak was dat ik vandaag meteen ‘doorgeleid’ zou worden, kijkt ze ons verbaasd aan; van die afspraak is bij haar niets bekend, dus ‘dat zal wel niet’. Ik vraag om een gynaecoloog om mijn ontsluiting te laten controleren.

10.00 uur: Eindelijk is daar een gynaecoloog, met een co-assistent. De Co mag eerst even voelen, autsj, die moet nog veel leren. Daarna de gyn, en ja hoor, 4 cm ontsluiting. Geen tabletten nodig dus, er kan doorgeleid worden!
Helaas blijken de verloskamers vol te liggen en moet ik wachten tot er één vrij is.

10.50 uur: Ik kan eindelijk naar de verloskamer! Om 11.00 uur komt de dienstdoende verloskundige mijn vliezen breken en een elektrode op het hoofdje van de kleine plaatsen. Ook krijg ik nog een elektrode ingebracht om de sterkte van de weeën te controleren, zodat ik niet constant CTG banden om mijn buik hoef.
Er wordt een infuus geprikt om weeenopwekkers te geven.
De verloskundige geeft aan dat ik niet gek hoef te kijken als ik om 13.00 uur nog steeds 4 cm heb, omdat een ingeleide bevalling vaak even moet opstarten. We spreken af dat ze om 15.00 uur even komt kijken.
Om 11.10 uur is alles klaar en kan het beginnen… het infuus staat op de laagste stand (0,3) en ik heb wat harde buiken die wat pijnlijker zijn dan normaal. Ik lees nog lekker even een krantje, maar dat wordt na 10 minuten toch wel erg oncomfortabel. Ineens komen de weeën die weggepuft moeten worden. Het infuus wordt een standje hoger gezet (0,6).

12.00 uur:
De weeën zijn nu echt enorm heftig, ik krijg ze bijna niet weggepuft en tussendoor zit er geen rustpauze tussen. De verloskundige komt toch even kijken en besluit dat het infuus terug moet naar 0,3, omdat mijn lichaam behalve gesimuleerde weeën ook ineens krachtige weeën van zichzelf aanmaakt en dat is teveel van het goede.
Meteen wordt de ontsluiting gecontroleerd: 5 cm. Omdat ze tijdens een wee toucheert kan ze er meteen 6 cm van maken.

12.15 uur: Ik ben ineens enorm misselijk. Gauw een bakje laten halen en ja hoor, flink overgeven (is niet prettig tijdens de weeën). Meteen daarna begin ik al lichte persdrang te krijgen… dat kan toch nu nog niet?

12.50 uur: Ik houd het echt niet meer, heb echt persdrang. Ik moet van de verloskundige zuchten om de weeën weg te krijgen, en ze roept de verloskundige. Die komt meteen; 9 cm ontsluiting!

13.00 uur: Ik mag heel zachtjes meepersen als het écht niet meer lukt om de wee weg te zuchten. Ondertussen wordt alles snel klaargemaakt voor het persen.

13.10 uur: Eindelijk mag ik meepersen. Ik lig op mijn linkerzij en de verloskundige vraagt of ik zo wil blijven liggen; prima, vind het een lekkere houding en de kleine heeft het goed naar de zin.
Om 13.15 uur is het hoofdje bijna geboren maar schiet net weer terug… Om 13.16 uur kan de verloskundige het hoofdje pakken en dan blijkt de kleine meid met haar schouders vast te zitten. Jammer, nu scheur ik toch een stukje uit, anders was ik er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
Om 13.17 uur is ze er: !!!! Ze is prachtig en laat meteen goed van zich horen.

Kinderarts onderzoekt haar meteen en de apgarscores zijn prima. Na het onderzoek mag ik haar nog 5 minuutjes vasthouden en daarna gaat ze naar de IC voor controle.

Al met al een bevalling die super heftig was en waarvan ik regelmatig dacht; als er een raam open kon sprong ik er bij deze meteen uit [Afbeelding: smiley_knipoog.gif]
Maar.. wel in 2 uurtjes ‘gepiept’. Van 11.10 uur – 13.10 uur ontsluitingsweeen en daarna 7 minuten geperst..

Jammer genoeg kwamen er daarna nog wel hectische uurtjes achteraan, door de mega snelle bevalling trok mijn baarmoeder niet samen. Hierdoor verloor ik in 5 minuten tijd 700 ml bloed, gutste zo van het bed af. Meteen zwaar infuus gekregen en na een uur begon de baarmoeder eindelijk samen te trekken. Hoefde net op het randje niet naar de OK.
Ben tijdens het bloedverlies op de verloskamer door 2 verloskundigen inwendig gecontroleerd of het de baarmoederwand was die zo bloedde, vond het geen pretje. Hoorde dat dat normaal gesproken ook een klusje voor de OK was, onder narcose… vandaar dat ik ze wel kon slaan, haha.

Heb verder 3 hechtingen inwendig en 2 uitwendig, en volgens mij 1 zigzag in de oude knip van J. z’n geboorte, daar zat een schaafwond en ze vond hem de vorige keer niet netjes gehecht…
Nergens last meer van gehad, hechtingen voel ik niet en van het bloedverlies ook totaal geen last!


Bevallingsverhalen - Mijntje - 03-04-2011

Hey ladies,

Ook ik mag mij hier melden. Op 31 maart om 03:04 is Vieve geboren. Met 39w1d was onze kleine meid toch al 4030 gram.

Maandag 30 maart op controle bij de VK, ik zat er helemaal doorheen en had eigenlijk het hele week alleen maar kunnen huilen in mijn bed. Pff wat voelde ik mij vreselijk. De VK wilde wel alvast voelen hoever ik was om te kijken of strippen eventueel een optie was. Daarbij werd er alvast een afspraak met de gyn ingepland om anders te kijken of inleiden een optie was. Dit vanwege de postnatale depressie die ik bij mijn 2de zwangerschap heb gehad.

Alles was week en ik had al 3 cm ontsluiting, joepie! Al dat voorwerk toch voor niet voor niets. Ze heeft mij gestript.

De hele dag dezelfde zeurende ongi gevoelens die ik al de hele week had, maar 's avonds werd het toch wat meer een krampgevoel samen met een harde buik. Om 22:00 lekker naar bed gegaan, maar het bleef wel serieus rommelen. Om 00:30 manlief maar weer wakker gemaakt. Ik twijfel, ja ik heb wel weeen, maar nog helemaal niet zo sterk, straks zet het helemaal niet door. Moet ik nu de VK bellen of niet. Ik wilde niet te lang wachten omdat het bij mijn laatste bevalling erg hard ging plotseling en ik toch wel erg graag naar het ziekenhuis wil.

Om 01:00 heeft manlief de kindjes bij mijn schoonouders neergelegd. Die hebben niet eens gemerkt dat ze verhuisd zijn in hun slaap. Toch maar de VK gebeld. Ze komt wel even kijken. Het is 01:45, ik heb 5cm ontlsuiting. Dan is de bevalling toch echt begonnen. Ze stelt voor om richting het ziekenhuis te gaan en als we daar zijn de vliezen te breken om het wat te voorspoedigen.

Om 02:15 ziijn we in het ziekenhuis, ik lig nog lekker mee te kletsen al worden de weeen wel iets heftiger, moet mij nu wel concentreren op de pijn. 02:40, de VK vraagt of ik er klaar voor ben om de vliezen te breken. Nou vooruit dan maar.. Ze voelt en ik heb 7cm ontsluiting. Tijdens het breken van de vliezen barst de hel los. Ze voelt het in 1 wee van 7cm naar 8cm gaan. Ik maak dit voor de 3de keer mee, maar deze pijn is ECHT niet normaal meer. Ik schreeuw het uit! Ze zegt steeds dat als ik al wil meedrukken dat het mag, maar ik durf niet goed door de pijn. Om 02:58 moet ik op mijn rug en actief meepersen, ik voel haar al naar beneden zakken, AUW!

Als het koppie staat (lees; het hoofdje is er voor de helft al uit), moet ik zuchten van haar. Wat een hel, ik verga echt van de pijn. Met de volgende wee mag ik niet meepersen. De wee doet zelf het werk. Dan komt het hoofdje nen ook vrij gauw het lijfje. Wat een opluchting meteen, de pijn is weg!

Vieve wordt lekker op mijn buik gelegd en ik zie meteen dat het een flinke meid is. Haar score is meteen een 10, grote meid!

Ik vond deze bevallinh echt heel heftig, door de 'slappe' weeen voor het breken van de vliezen was ik nog heel erg alert. Terwijl de heftigheid van na het breken Too Much was voor zo helder als ik nog was. Ik miste echt de endorfine die je normaal hebt opgebouwd. Ik heb ook nog nooit zo bewust alles meegemaakt, vond het echt heel eng. Manlief heeft alles gefilmd, maar ik durf het nog niet terug te kijken. Komt later wel een keer.

Nu genieten we van ons prachtige meisje! Ze doet het fantastisch.


Bevallingsverhalen - Mijntje - 03-04-2011

Wat erg trouwens haha, ik zeg geboren 31 maart, maar het is 29 maart... Hoe bedoel je hormonen haha.


Bevallingsverhalen - selly1985 - 03-04-2011

gefeliciteerd mijntje Smile
heftig verhaal hoor


Bevallingsverhalen - Rian-kippie - 03-04-2011

wow drie mooie verhalen!!! gefeliciteerd dames met jullie dochters!


Bevallingsverhalen - loesje80 - 03-04-2011

Ik sluit me bij rian aan!
Wat is het elke weer bijzonder en mooi om te lezen....


Bevallingsverhalen - Mofie - 03-04-2011

Hoi meiden,Graag deel ik mijn bevalling met jullie..Woensdag 9 maart 4:30 uur werd ik wakker met direct het gevoel van voorweeën.Die hebben tot 15 uur geduurd waardoor ik een beetje de hele dag in huis met mijn handen op en onder mijn buikheb lopen ijsberen.Om 18 uur werden de weeën heftiger en kwamen ze om de 2/3 minuten en ben ik tot 20 uur in bad gegaan.Om 21 uur hebben we de vk gebeld en deze was er binnen een half uur. 4 cm ontsluiting.Na een aantal keren te hebben overgegeven hebben we om 22:30 uur weer gebeld want het werd wel erg heftig.Met manlief op bed gelegen en om 23:00 uur was de vk er en bleek ik al persdrang te hebben en 10 cm ontsluiting dus6 cm erbij gekregen in anderhalf uur!Meteen op de baarkruk in de slaapkamer en na een uur persen, is onze dochter Elin op 10 maart om 00:16 uur geboren.Bij een van de persweeën bleef haar hoodje tussen mijn vagina staan waardoor een van mijn binnenste schaamlippenis gescheurd. Daar dit een weefsel betreft dat niet meer aan elkaar groeit, ben ik niet gehecht en ga ik voortaan met 5 schaamlippen door het leven ;-)Al met al een vlotte en heftige ervaring!


Bevallingsverhalen - Rian-kippie - 03-04-2011

woehoe 5 schaamlippen!! das nog is een leuk souvenir aan je bevalling hihi...

nee even zonder gekheid... van harte gefeliciteerd met je dochter!


Bevallingsverhalen - selly1985 - 03-04-2011

wel apart; 5 schaamlippen hebben
maar idd een vlotte bevalling Smile


Bevallingsverhalen - Mijntje - 03-04-2011

Wilde ik ook nog kwijt; ik ben juist helemaal niet uitgescheurd, geen hechtingen JOEPIE!! En was maar 150cc bloed verloren. Ik heb mij nog nooit zo fit gevoeld na een bevalling. De huisarts kwam langs en mijn 5 weken geleden bevallen zus was er ook. Ik kreg de opmerking dat ik er beter uitzag dan mijn zus, terwijl het voor mij 3 dagen geleden was Big Grin. Arme zus haha. Ik wel blij uiteraard!


Bevallingsverhalen - Nien85 - 03-04-2011

@ Mijntje: ik ook niet gehecht en bijna geen bloedverlies. Dit was mijn eerste bevalling. Nou, dat doe ik dus nog wel een tweede keer...op die manier dan he Smile


Bevallingsverhalen - Koekoek - 03-04-2011

Mijntje schreef:Wat erg trouwens haha, ik zeg geboren 31 maart, maar het is 29 maart... Hoe bedoel je hormonen haha.

hahaha geweldig .. 31 maart Big Grin


Bevallingsverhalen - Ana - 03-04-2011

Mooie verhalen, allemaal gefeliciteerd!

@ Mijntje moest wel lachen om die datum, ik had ook een Hyves status gemaakt om haar geboorte aan te kondigen, met januari ipv februari.


Bevallingsverhalen - poelepetoet - 24-04-2011

Hey meiden,

Even een vraag:
Iemand van jullie ervaring met een waterbevalling?

xxx


Bevallingsverhalen - Tara28 - 24-04-2011

Nee, sorry geen ervaring met een waterbevalling. Wel met een heerlijk warme douche op een onderrug die goed verdovend hielp voor de weeën tot het eind aan toeWink

Mofie, 5 schaamlippen, haha das inderdaad wel maf. Maar zou het echt niet genezen? Ik ben ook niet gehecht na de bevalling, want ik had alleen een scheurtje in mn schaamlip (binnenste). Dat hoefde niet gehecht, juist omdat het wel vanzelf zou genezen en dat is ook gebeurt. T zal bij jou dan vast een stuk groter zijn ofzo.....


Bevallingsverhalen - Susanna - 26-04-2011

Poelepetoet, mijn dochter is onder water geboren. Wat wil je precies weten? Ik vond het geweldig, was van tevoren niet gepland maar ik zat in bad (in het ziekenhuis) omdat dat goed hielp met wegwerken van de weeën en toen stelde m'n vk voor om dan ook maar in bad te bevallen, super. Geen idee of het minder pijn of inscheuren ed oplevert, ik vond het wel te doen. Mijn dochter had helaas de navelstreng om haar nekje, dus die werd nadat ze geboren was meteen boven water getild. Heb er wel mooie foto's van.


Bevallingsverhalen - adniL - 30-04-2011

Ik wilde eigenlijk ook bad bevalling maar het ging allemaal zo snel en had zo'n lat van mijn rug (rug weeen) dat ik nog 1x naart de wc ben gelopen om te plassen en toen blij was dat ik weer op bed zat.. Misschien volgende x lijkt me nog wel heel mooi nl in bad bevallen.. Dus poeltje als het zover is...


Bevallingsverhalen - poelepetoet - 30-04-2011

@susanne
schijnt niet in ieder zkh te kunnen een waterbevalling en lijkt me wel prettig.
veel vk's weten er ook niet veel van.
ben nog erg zoekende hierin.

@ adnil
had jij je wel erop georiënteerd dan?

xx


Bevallingsverhalen - adniL - 01-05-2011

Ik had gekeken wat een bad koste om te huren, maar mijn eigen bad was ook diep genoeg, en ik welke ziezo niet naar het ziekenhuis dus daar niet naar gevraagd.. Dus eigenlijk niet zo heel veel aan gedaan Confused


Bevallingsverhalen - poelepetoet - 01-05-2011

hahahaha
nou mijn bad is iig niet diep genoeg, en bij complicaties ben ik denk ik liever in het zkh...
xx


Bevallingsverhalen - adniL - 01-05-2011

haha.. nou het moest bij mij wel levensbedreigend zijn wil ik richting het ziekenhuis gaan haha..
maar alle begrip voor mensen die dat wel willen..


Bevallingsverhalen - poelepetoet - 01-05-2011

ik vind die viezigheid in mn bed gewoon niks.. ;-)
vind de omgeving thuis wel fijner, maar ja... kan niet alles tegelijk hebben he?


Bevallingsverhalen - adniL - 02-05-2011

Ik heb geen troep gezien thuis..
Bevallen, douche en ondertussen had de kraamhulp alles opgeruimd, bed verschoond en wasmachine aangezet. Ik was sneller schoon en fris dan sommige in het ziekenhuis. Maar iedereen zijn ding. Smile


Bevallingsverhalen - adniL - 03-05-2011

mijn moeder heeft (bijna 24 jaar geleden weliswaar) ook nog 3 uur in haar eigen vuil gelegen
en je hoort het inderdaad vaker om je heen, terwijl hygiene volgens mij juist heel belangrijk is na de bevalling, zowel voor moeder als voor kind.
en dan nog maar niet te spreken over je eigen moreel..


Bevallingsverhalen - Pickle - 03-05-2011

Ben wel in het zkh bevallen (moest helaas ivm inleiding om medische redenen, wilde eigenlijk net als adniL écht thuis bevallen) en heb daar ook nog zo'n 3 uur in mijn eigen vuil gelegen. Om 22.17 was mijn meisje er, rond 01.00 werd ik pas een beetje schoongemaakt. Douchen was er niet bij. De volgende ochtend ook niet, was dolblij dat ik toen wel naar huis mocht, lekker thuis fris douchen en eigen omgeving.

Waterbevalling kan in sommige ziekenhuizen poliklinisch, maar dan moet je wel alles zelf regelen bij mijn weten. Wat had ik toch graag ook in het water willen bevallen... misschien volgende keer!


Bevallingsverhalen - cindy85 - 03-05-2011

he bah wat vies zeg.Hier ook in het ziekenhuis bevallen (wel in belgië) en nadat alles gehecht was, werd alles wat netjes gemaakt, kreeg ik zo'n netbroekje aan met een gigantische 'pamper' in terwijl ik nog een kleine 2u met lucas in mn armen mocht blijven liggen op de verlostafel. Daarna mocht ik mij dan gaan douchen. Maar tussen de bevalling en het douchen dus echt niet in mijn eigen vuil moeten blijven liggen. Lijkt me echt maar vies. Want idd, hygiëne lijkt me net dan echt belangrijk!
@ jamilah: jeetje dat vind ik ook wel erg hoor dat ze je niet wat proper kunnen maken zeg. Ik zou toch serieus mijn beklag gedaan hebben denk ik!


Bevallingsverhalen - Mofie - 03-05-2011

@Tara28; een van mijn binnenste schaamlippen is helemaal van boven naar beneden gescheurd.
Dit is niet gehecht omdat het weefsel is wat niet meer aan elkaar groeit volgens de vk.
Heb er totaal geen last van en als ik het lelijk vind, is het cosmetisch te verhelpen.

In Nederland mag je niet meer in je eigen bad bevallen omdat ze je er niet uit kunnen/willen tillen bij complicaties.
Wij hebben een groot bubbelbad waar je languit met zijn tweeën in kunt incl. verhoogd zitje maar het mocht niet.


Bevallingsverhalen - adniL - 04-05-2011

Volgens mij ligt het vooral aan de vk zelf.. sommige doen het ook niet als je een speciaal beval bad heb, dus gewoon informeren bij je eigen vk voor je wat aanschaf..