Ons meisje is geboren! - Afdrukversie +- Zwanger Worden .NU forum [Archief] (https://archief.zwangerworden.nu) +-- Forum: Mama zijn (https://archief.zwangerworden.nu/forum-7.html) +--- Forum: Bevallen!! Gefeliciteerd!! (https://archief.zwangerworden.nu/forum-29.html) +--- Topic: Ons meisje is geboren! (/thread-7529.html)

Ons meisje is geboren! - Babii - 23-10-2012 Op vrijdag 21 september ben ik door de gynaecoloog opgenomen in het ziekenhuis wegens psychosomatische redenen. Zoals bij velen bekend op het forum is m'n man in maart overleden na een spontane hartstilstand. Ik was destijds zwanger na een lang en pijnlijk IVF traject. Gelukkig heeft hij het hartje nog zien kloppen! Ik ben dus met 35 weken en 4 dagen opgenomen en ik zou bij 37 weken worden ingeleid. Op maandag 1 oktober konden we eindelijk starten! Men heeft eerst getracht een ballon katheter in te brengen, maar ik heb extreem vaginisme en je raadt het al, dit lukte niet. Uiteindelijk besloot men dus om een hormoonveter in te brengen, deze zou 12 uur blijven zitten en de volgende dag keken ze verder. Dinsdag 2 oktober had ik om half 7 in de ochtend nog geen verweekte baarmoedermond, althans, niet helemaal. Wederom kreeg ik de hormoonveter ingebracht, en deze moest weer 12 uur blijven zitten. Halverwege de dag viel hij eruit, dus kwam er een gynaecoloog aan m'n bed en ging weer toucheren. Ik had inmiddels een volledig verweekte baarmoedermond, en een vingertop ontsluiting (0,5 cm). Doordat de veter pas 4 uur zat werd hij wederom ingebracht. Woensdag 3 oktober had ik om half 7 maar 1 cm ontsluiting en wederom kreeg ik die hormoonveter. Halverwege de dag had ik gruwelijke pijn in m'n vagina! Heb de arts erbij geroepen en wat bleek, de veter was verschoven en was z'n hormonen in m'n schede aan het afscheiden, dus werd hij herplaatst. Wederom had ik na een paar uur dezelfde pijn en heb ik hem van ellende eruit getrokken. Donderdag 4 oktober om half 7 had ik 1,5 cm ontsluiting en men wilde toch proberen de ballon katheter in te brengen. Nou, dit ging maandag al niet, dus vreesde het ergste. En ja hoor, ik lag daar, met 2 gynaecologen naast me en 2 verpleegkundigen. Eendenbek erin en proberen de ballon katheter te plaatsen. De baby reageerde enorm op al het gepoer en vond het echt niet leuk. Het lukte niet, dus men wilde met de tang m'n baarmoedermond vastpakken om zo de baarmoeder beter in beeld te krijgen (baarmoedermond was te ver gekanteld, vandaar het probleem). Tot bloedens aan toe waren ze aan het kloten en ik zag het niet meer zitten. Ik heb niet snel pijn, maar dit was niet tof en deed verdomd veel zeer, en een eendenbek en een baarmoedermond met een tang vastpakken alsof het een lapje vlees was. Van ellende heb ik een schop gegeven en men is gestopt. Weer naar m'n kamer en zat er echt doorheen. De kleine moest eruit en heel snel, want ik trok het niet meer. Wederom kwamen de artsen binnen; we proberen nog eenmalig de ballon katheter in te brengen, maar dit keer over de hand, dus d.m.v. toucheren. Wederom erg pijnlijk, maar dacht nu; ik blijf liggen tot hij zit. En ja hoor, met veel bloed, zweet en tranen zat hij. Vervolgens veel krampen en ben gaan liggen. Nog geen 1,5 uur later flikkert hij eruit. Ik dacht; niet weer hè!!! Maar wat bleek; ik had dus 2 cm ontsluiting. Vrijdag 5 oktober om half 7 ben ik gewekt, ik moest douchen en vervolgens aan de ctg. Daarna nog wat eten en daar stond de gynaecoloog. Bent u er klaar voor mevrouw? Nou nee, maar kom maar op! We breken uw vliezen, dit gebeurde om 9 uur, bizar gevoel, alles werd ineens warm! Direct ben ik aan het infuus gelegd, standje 1. Na 20 minuten ging hij naar standje 2, weer na 20 minuten naar standje 4, standje 8, standje 12 en standje 18 (hoogste stand). Iedere 20 minuten verhoogde ze het infuus dus.... Tot standje 12 kon ik alles prima weg zuchten, maar bij standje 18 kwam ik in een weeën storm terecht, ik had geen enkele seconde nog rust om te ademen en te puffen. Al snel kon ik nog uitkramen: ruggenprik!!! Dit zou een uur duren, maar ik trilde van de pijn en dat is niets voor mij. Al snel kwam de anesthesist binnen en plaatste de prik, maar die verdoofde alleen m'n rechterkant, dus moest hij herplaatst worden. Om 11 uur had ik overigens 4 cm ontsluiting. Om 1 uur ik 5 cm ontsluiting en om 2 uur had ik 6 cm ontsluiting. Dit ging dus goed! Door de ruggenprik was ik behoorlijk verdoofd en voelde niks meer, heerlijk. Om half 3 kwam de arts binnen; mevrouw we vermoeden dat uw kindje een zuurstof tekort heeft, dus we moeten bloed afnemen bij haar. Heel fijn met een kind dat in je vagina zit en dat ze dan een sneetje in haar hoofdje maken om bloed af te nemen. Binnen 5 minuten was de uitslag er: alles goed! Maar ik kreeg om kwart voor 3 te horen dat ik dus 10 cm ontsluiting had en moest persen. Ik was dus in 45 minuten tijd van 6 cm naar 10 cm gegaan. Doordat ik dus nog die ruggenprik in m'n lijf had, moest ik op eigen kracht persen. Hallo zeg! Dit ging voor geen meter, had alleen maar pijn in m'n billen, meer kon en voelde ik niet. Na 45 minuten persen besloot men dat dit niet verder ging en ze gingen haar halen met de vacuüm. Wat is dat luguber om te zien, ik dacht echt dat ze m'n kind uit elkaar trokken! Ik moest mee persen, maar kreeg eerst nog een knip. Het persen nam ik iets te serieus, maar wilde haar er zsm uit hebben, want die vacuüm was echt niet tof. Ik hoorde de arts nog zeggen stop, stop! Maar ik ging door...... Uiteindelijk voelde ik letterlijk knapppppppp van onderen! Maar de kleine was eruit. Zit ook nog de navelstreng om haar nek, de arts knippen erin en raakte zelfs lichtelijk in paniek. Uiteindelijk werd er een baby op m'n buik gelanceerd, kon haar nog net opvangen, want had niet verwacht dat ze er al uit was..... Heel bizar het moment je kindje op de borst te hebben, lekker warm was ze, maar enorm glibberig. Uiteindelijk heb ik een kindje gebaard in 6 uur en 58 minuten! Op 5 oktober om 15.38 uur is ze geboren met een termijn van 37 weken en 4 dagen. Ze was 47 cm en 3220 gram! Zelf ben ik direct naar de ok gereden, want was inwendig zo uitgescheurd dat m'n endeldarm open en bloot lag, deze moest eerst gehecht worden, en vervolgens is m'n vagina tot anus met een totaal ruptuur gehecht. Ben dus in en uitwendig gehecht en heb dus nog veel pijn. Maar de kleine meid is er en doet het geweldig! Ons meisje is geboren! - huisje_boompje_beestje - 23-10-2012 Lieve lieve lieve schat!!!!!!!! Van harte met je kleine moppie!!!! Het is een prachtig mooi meisje!!!! En wat een mooie tekst heb je op het kaartje!!! En lieverd, jouw mannetje zal van boven naar jullie kijken en zien wat voor kanjers jullie zijn!!!!!! Liefs HBB P.s. Weet dat ik aan je denk!!!! Ons meisje is geboren! - lisi - 24-10-2012 Gefeliciteerd meid!! Wat een heftig bevallingsverhaal.. Heel veel geluk met jullie meisje Ons meisje is geboren! - Anna77 - 24-10-2012 Babii, wat heftig, ik heb er tranen van in mijn ogen! Gefeliciteerd met je mooie meid, ondanks alle ellende toch een prachtige dochter. Geniet van elkaar!!! Ons meisje is geboren! - Spring - 24-10-2012 Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter! Wat een heftige bevalling en het herstel zal vast nog wel even duren, maar gelukkig gaat alles goed met jullie meisje. Ons meisje is geboren! - Iet - 24-10-2012 Babbi, Van harte gefeliciteerd met je dochter! T zal allemaal niet makkelijk geweest zijn voor je en nog steeds niet. Heel veel sterkte! En geniet van jullie kleine wonder! Ons meisje is geboren! - Natas - 24-10-2012 Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter! Meid wat een heftige bevalling heb je gehad zeg! Wil je veel sterkte wensen want het zal vast ook een moeilijke tijd zijn voor je nu En wil je veel geluk wensen met jullie dochtertje. Geniet van haar! Ons meisje is geboren! - Sabrina1984 - 25-10-2012 Wat een heftig verhaal, heb het met tranen zitten lezen. Wat zul je blij en trots zijn op jullie kleine meisje en wat zal het tegelijkertijd moeilijk zijn om je man en vader van je kindje te moeten missen. Ik wens je heel veel liefde en geluk met jullie dochter en heel veel sterkte met alles. Ons meisje is geboren! - mama2be - 26-10-2012 tjee zeg wat een heftige bevalling! maar ze is er nu eindelijk en na al die jaren is het natuurlijk het grootste cadeau en ze heeft vast de beste beschermengel die je je maar kan wensen!! gefeliciteerd en geniet van alle mooie momenten!! Ons meisje is geboren! - lillie - 27-10-2012 Gefeliciteerd! Hopelijk kun je dit zien als het mooiste kado dat je man je nog heeft kunnen geven. Heel veel geluk gewenst met je kleine engeltje. Ons meisje is geboren! - Joan - 28-10-2012 Gefeliciteerd met de geboorte van jullie kleine meid. Ontzettend moeilijk het gemis van je man, sterkte. Hopelijk geeft je prachtige dochter kracht voor de toekomst! Ons meisje is geboren! - patrieske - 02-11-2012 wat een verhaal! vreselijk! en dat je man er niet meer is, echt kippevel! en dan ook nog zo'n bevalling! heel veel sterkte! Ons meisje is geboren! - cyn87 - 02-11-2012 Wow meid wat een verhaal! wat een heftige bevalling heb je gehad. petje af hoor. Wat liggen geluk en verdriet toch dicht bij elkaar he. Ik hoop dat je je ondertussen lichamelijk wat beter voelt. Geniet van je dochtertje met je man in jullie hart! Ons meisje is geboren! - Bati - 03-11-2012 Nogmaals gefeliciteerd met de geboorte van jullie kleine meid. Erg heftige bevalling (komt me veel bekend voor toen ik t las). Geniet van haar en hopelijk ben je snel opgeknapt. Kan me indenken dat t niet makkelijk voor je is en zal blijven maar hopelijk helpt jullie kleine meid bij t verwerken van t verlies van je man. Sterkte! Ons meisje is geboren! - Moortje - 02-08-2013 Zat even op het forum rond te snuffelen en kwam nu pas dit verhaal tegen. Wat lijkt het me ontzettend pijnlijk om na zoveel pogingen zwanger te mogen zijn en dat je man het niet meer mee heeft kunnen maken. Poeh.. bijna niet te doen lijkt me. En dan ook nog eens een mega zware en pijnlijke bevalling. Nu inmiddels al ongeveer 9 maanden geleden.. Ik hoop dat alles goed met jullie mag gaan!